Reserves
Terwijl we juist in deze periode meer naar buiten gaan, meer energie krijgen, meer yang leven. Heb ik juist de behoefte om in een coconnetje te blijven. Behoefte om de rust extra op te zoeken. Ik mag alert zijn op mezelf, dat ik mezelf goed verzorg, goed slaap, goed eet, etc. Maar juist in tijden van vermoeidheid, veel in je hoofd zitten, doe ik meestal het tegenover gestelde.
Mijn reserves brand ik op, terwijl ik die nu juist extra nodig heb, maar er niet is. Je hebt reserves nodig voor als het in het leven even anders loopt, dat je dat kunt opvangen. Door altijd maar door te gaan, zonder jezelf goed op te laden, raakt jouw potje reserves ook op.
Ingewikkeld proces
Er zijn vele vormen en manieren van loslaten.
Loslaten, waar we allemaal mee te maken hebben of krijgen, in grote dingen en kleine dingen. Het hoort bij het leven en geeft ook mooie inzichten.... het is niet alleen negatief. Hoewel dat soms wel zo kan voelen. Er zitten ook mooie levenslessen in of er gaan weer nieuwe energieën stromen na het loslaten van...
Loslaten is een ingewikkeld proces, terwijl we het vaak zo makkelijk zeggen; 'je moet het loslaten', of 'laat het toch los'...
Een proces waar ik nu midden in zit. Het loslaten van een dierbaar persoon, mijn vader.
Iemand dierbaars loslaten, iemand die het leven gaat loslaten... een periode van intense gevoelens, emoties en onrust in mijn lijf. Grappig eigenlijk hoe een mens reageert op zo'n situatie. Het voelt naar, het geeft onrust, dus wil je er van weg. Je wilt het concreet hebben, stappen kunnen ondernemen, weten waar je aan toe bent en dit alles buiten jezelf, om maar niet te voelen.
Juist nu mag je voelen, juist nu mag IK gaan voelen. En dat doe ik en dat geeft onrust. Maar als je gaat zitten met deze onrust, ermee gaat zijn hoe lastig het ook is. Dan komt er weer rust, komt er ruimte in je lichaam, in je hoofd.
'Loslaten,
loslaten is de mooiste en de moeilijkste vorm van echte liefde'
En terwijl je weet dat je iemand moet loslaten, wat veel emoties geeft, geeft het ook mooi momenten. Momenten van herinneringen ophalen. Momenten van hoe heel puur kinderen kunnen reageren, zonder schroom of angst, wat zij mogen en kunnen zeggen, wat wij volwassenen niet zouden durven. Maar waar we samen met z'n allen heel hard om kunnen lachen, juist omdat het een kind zegt.
Het ene moment plan je je agenda door, alsof er niets aan de hand is. Het andere moment wil je niets meer plannen en er alleen maar zijn. Want stel dat... Het voelt als een rollercoaster in mijn lijf. Zoveel gevoelens en emoties die ik nog niet kan plaatsen. Gevoelens over dit moment van het loslaten, maar ook gevoelens over hoe onze relatie is en was met elkaar. Het kost veel energie.
Voelen...pfff... ik voel zoveel!
ZIJN... gewoon zijn en voelen...tranen laten stromen...
Daar waar onze werelden uit elkaar dreven, ik de verbinding kwijt leek te zijn...
Komen juist nu, in een proces van loslaten, dat ik je moet laten gaan,
onze werelden juist weer bij elkaar, lijkt de verbinding sterker dan ooit.
Dankbaar dat ik deze verbinding nu zo sterk mag voelen. Onze gevoelswerelden elkaar nu overlappen.
Net nu onze werelden weer samensmelten, moet ik jou loslaten, laten gaan...
Momenten waarin ik stilsta en de rest van de familie lijkt door te gaan. Zou ik dit alleen zo voelen, zou ik alleen al begonnen zijn met afscheid nemen? Iedereen gaat er anders mee om, met een proces van loslaten.
Voelen
Voelen, we doen het allemaal anders. Er is is geen goed of fout aan. Ik heb de neiging om me vast te houden aan praktische zaken die geregeld kunnen worden. Houd me vast aan de dagelijkse dingen die een gezin met kinderen met zich meebrengt. Dat zijn momenten dat ik mijn gevoel even parkeer, omdat er simpelweg dan geen ruimte voor is. Die ruimte krijg ik wanneer ik alleen ben of wanneer ik met yoga bezig ben, dus ook bij mijn lessen. Tja, dan komt dit gevoel naar boven, fijn dat het er dan even mag zijn lieve mensen in mijn les!
Dankbaar voor de lieve berichtjes, woorden en knuffels, voor de liefdevolle energie in de lessen en daarbuiten.
Namasté,
Liefs Suzanne
Reactie plaatsen
Reacties