Dankbaarheid. Ben jij dankbaar? Sta je daar weleens bij stil? Regelmatig eindig ik mijn lessen in dankbaarheid. Dankbaar zijn, vergroot je geluksniveau. Nu kun je denken, pff wat zweverig….
Maar zelfs neurowetenschappelijke onderzoeken laten duidelijk zien dat dankbaarheid sterk bijdraagt aan het ervaren van positieve emoties en dat het je persoonlijke ontwikkeling stimuleert. Je krijgt er een geluksgevoel bij, het maakt je vriendelijker naar jezelf én naar anderen, het brengt een glimlach op je gezicht en ook dat werkt weer lichamelijk door.
Dankbaarheid is een heel krachtige emotie. Wanneer je dankbaar bent maak je gelukstofjes aan, zoals dopamine en serotonine.
Dankbaar zijn is goed voor iedereen, het zorgt voor meer geluk en positiviteit bij jezelf en dus ook bij anderen.
Zo heb ik jaren een fotostudio gerund. En als fotograaf zette ik mij in voor de stichting Make A Wish. Zij laten wensen uitkomen van zieke kinderen en hun naasten. Dit mocht ik dan vastleggen en ik maakte hier altijd een album bij die de familie dan later zou ontvangen. Dit was altijd heel dankbaar werk. Ik heb me altijd gerealiseerd hoe belangrijk foto’s zijn voor mensen, helemaal als er iemand dierbaars wegvalt. De foto’s maken het dan nog tastbaar, de herinneringen blijven helder, het is van onschatbare waarde.
Zo gebeurde het ook dat er kindjes na de wens te overlijden kwamen. Tja dat maakt het fotograferen van zo’n dag, heel speciaal. Ik zette me altijd met alle liefde in voor zo’n dag!
Tja, dit is alweer bijna 10 geleden dat ik fotografeerde. Maar na al die jaren werd ik benaderd door een vrijwilliger van Make A Wish. In de zomer van 2014 was ik bij de wens van Julie, in de efteling. Helaas is zij twee maanden later overleden. De foto’s van Julie tijdens de wensdag is van onschatbare waarde geweest en nog steeds. Men heeft een boek geschreven en is nu uitgebracht over Julie. En mét de foto’s van die ene onvergetelijke dag voor de familie.
Het boek “Altijd op zoek naar een feestje” is nu te koop. Een hartverscheurend verhaal over het optimisme en de kracht van een ongeneeslijk ziek 12-jarig meisje dat een inspiratiebron voor haar omgeving is.
Dit boek verscheen op mijn deurmat, mijn naam wordt er zelfs in vermeld n.a.v. de gemaakte foto’s. Het boek heb ik in een ruk uitgelezen, hartverscheurend...
Tijdens die wensdag kreeg ik een klein glaasje van Julie, daar kon je toverwater mee tappen bij de Efteling. Er zit een lichtje in. Na bijna 10 jaar heb ik dit glaasje nog altijd in mijn kast staan.
Mega dankbaar
Wat ben ik trots dat ik hier mijn bijdrage aan heb mogen leveren. Ik heb dit met zoveel liefde gedaan! En trots is niet het goede woord, tuurlijk ben ik trots, maar dankbaar. Ja ik ben mega dankbaar voor het feit dat ik dit heb kunnen betekenen voor deze familie en vele anderen families. Héél dankbaar!
Namasté,
Liefs Suzanne
Reactie plaatsen
Reacties