Leren zijn met wat er is.
Zijn met wat er is in plaats van steeds weer meer te willen en/of wat nieuws op te zetten. Het voelt dat ik daar mijn rust in mag nemen.
Het is tijd om niet te forceren, maar te ontvangen.
Niet creëren vanuit wil, maar leven vanuit zijn. Dat voelde ik heel sterk deze zomer. De zomer is voor mij altijd een tijd van reflectie. Tijd om nieuwe yogalessen te schrijven, plannen te maken, ideeen op papier te zetten. En toch,… dit jaar voelt het anders.
Ik merk dat ik iets diepers nodig heb. Ik had hele heldere dromen die mij van alles lieten zien, zeker tijdens de volle maan.
Er is niets fout, maar ik mag even achterover leunen, ik hoef even niet aan het stuur te zitten. Geen nieuwe richtingen, maar vertrouwen op de plek waar ik nu ben.
Stilstand is niet fout en staat je groei niet in de weg. Integendeel, stilstaan is voedend. Juist in het vertragen ontstaat de ware inspiratie, niet uit moeten, maar uit zijn!
Zakken in wat er al is
Mijn gezin, mijn relatie, ik zelf, allemaal bronnen van echte voeding, rust en verbinding. Deze pauze, deze stilte mag ik zien als een heilige ruimte waarin ik mezelf opnieuw mag ontmoeten, zonder druk. Niet meer creëren, maar juist zakken in wat er al is.
Niet streven, maar zijn.
Ik dacht dat ik vast liep, dat ik geen inspiratie meer heb. Maar nee, het is een fase van verzachting, rijping, van oogsten. Als ik het maar durf toe te laten.
Deze fase vraagt juist niet om nieuwe projecten, nieuwe ideeen, ik wordt juist uitgenodigd om te zakken in wat er al is. Om te ontvangen in plaats van te creëren, om te leven vanuit zijn, in plaats van vanuit doen.
Ik droomde over een auto die op slot zat, waar ik niet meer in kon. Ik kon niet verder rijden. Het vertelde mij dat ik nu niet hoeft te sturen. Dat het veilig is om stil te staan.
Bewijzen? Het put me uit.
Een gevoel van buitengesloten zijn, anders zijn, niet helemaal begrepen worden. Misschien herken jij dat ook, dat je je plek probeert te vinden in een systeem dat jou niet helemaal kon/kan ontvangen zoals je bent/was.
Lange tijd probeerde ik dat te compenseren. Door hard te werken. Mooie dingen neer te zetten, te geven. Te bewijzen dat ik ‘goed genoeg’ was.
Maar inmiddels voel ik;
Ik hoef me niet meer te bewijzen. Ik bén genoeg, precies zoals ik nu ben.
Altijd doorgaan naar innerlijke rust.
Deze periode speelde dit thema weer sterker. Alsof de energie me vroeg; Durf jij je oude plek los te laten? Durf jij te rusten in jezelf, zonder iets te doen of te bewijzen?
En ja dat is spannend. Want niets doen voelt voor velen van ons al snel als falen. Maar juist in die stilte begint iets anders te spreken;
Innerlijke rust, echte verzachting en diepe dankbaarheid.
Misschien voel jij je ook moe van altijd maar doorgaan.
Misschien zoek je ook al lang naar een plek waar je niet hoeft te presteren.
Misschien is het tijd om die plek in jezelf te gaan bewonen.
Je hoeft niet telkens iets nieuws te doen of overal bij te zijn en aan mee te doen.
Je mag ook rusten in wat er al is.
Dankbaar zijn voor alles wat wél klopt.
Zacht aanwezig zijn in je eigen leven.
Juist in het niet forceren ontstaat de inspiratie. Niet door meer te bedenken, maar door te vertrouwen op het moment.
Ik voel dat ik nu bij mijn gezin mag zijn, mijn relaties, mezelf. Daar mag ik zijn, als voeding voor mijn ziel.
Er zijn nog meer dromen die mij ‘s nachts van alles vertellen, of waardoor ik wakker wordt met gebalde vuisten. Onbewust ben ik heel veel aan het verwerken en is er een krachtige verschuiving aan het plaats vinden.
Van bewijzen naar er zijn.
Van streven naar vertrouwen.
Van zoeken naar mijn plek bij een ander, naar thuiskomen bij mezelf.
Tijdens de volle maan die gaat over loslaten van oude rolpatronen, van je plek durven innemen in je eigen leven, los van verwachtingen van familie of de maatschappij. De balans vinden tussen actie en ontvangen. Ik verlang naar rust, me losmaken van bepaalde patronen en mijn keuze om echt in mijn eigen veld te landen, zonder strijd of te moeten.
Kun jij thuiskomen bij jezelf, in stilte, in vertrouwen?
Welke oude patronen mag jij gaan loslaten?
Affirmatie;
Ik kies voor rust.
Ik kies voor zijn.
Ik kies voor mezelf.
Namasté,
liefs Suzanne
Reactie plaatsen
Reacties